The only difference is the sound of bombing

Ονομάζομαι Jamal. Κατάγομαι από το Κυβερνείο Αλ Χασακά της Συρίας και είμαι 29 ετών. Είμαι παντρεμένος και έχω δύο παιδιά. Το ένα είναι τριών χρονών και το άλλο είναι ενός. Η οικογένειά μου αποτελείται από οχτώ άτομα.

Μέναμε σε ένα σπίτι στη Συρία με τον πατέρα και τη μητέρα μου. Ευτυχώς, και οι οχτώ ζούσαμε ευτυχισμένοι. Δεν σκεφτόμασταν τίποτε. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ ότι θα αφήναμε την πατρίδα μας, τη Συρία. Ξέσπασε πόλεμος στη Συρία. Τώρα, τα οχτώ άτομα έχουμε διασκορπιστεί. Καθένας από εμάς ζει σε διαφορετική χώρα. Εγώ διαμένω στην Ελλάδα, μέλη της οικογένειάς μου βρίσκονται στην Τουρκία, ενώ οι υπόλοιποι στη Συρία.

Φτάσαμε στην Ελλάδα στις 29 Μαρτίου (2016) και έγινε η καταγραφή μας. Η καταγραφή μας έλαβε χώρα στις 30 Μαρτίου. Χρειάστηκε να μεταφερθούμε από το πρόγραμμα επανεγκατάστασης στην Υπηρεσία Ασύλου. Παραμείναμε στην Ελλάδα σχεδόν για έναν χρόνο και επτά μήνες.

Η Ελλάδα και η Συρία έχουν αρκετές ομοιότητες. Ωστόσο, ο θάνατος στη Συρία είναι γρήγορος, ενώ στην Ελλάδα αργός. Δεν έχει αλλάξει τίποτε για εμάς. Η μοναδική διαφορά είναι ο ήχος των βομβαρδισμών, όμως η ζωή είναι ίδια όπως και πριν.

Storyteller’s name: Jamal
Interviewer’s name: Anxhela Dani
Country of origin: Syria
Sex: M
Age: 29

Dublin Core: Language: el Subject: Greece, Syria, Al-Hasakah, refugee, A Million Stories