Ονομάζομαι Salman Numan Salih Selim. Κατάγομαι από τη Συρία. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου είναι Κούρδοι. Ζούσα στον καταυλισμό της Τζαραμάνα στη Συρία. Εκεί ήμασταν χαρούμενοι, αλλά μετά τις εξελίξεις στη Συρία φύγαμε και εγκατασταθήκαμε στην περιοχή της μητέρας μου που ονομάζεται Ίντιορ και βρίσκεται πολύ κοντά στην Τουρκία. Έπειτα ο πατέρας μου ήθελε να πάμε στο Ιράκ και να εγκατασταθούμε εκεί, στην πόλη Ντοχούκ. Εγκατέλειψα τις σπουδές μου και εργαζόμουν εκεί. Η ζωή μου ήταν καλή, όμως μετά την εισβολή του ISIS αναγκαστήκαμε να φύγουμε από την πόλη και έπειτα ήρθαμε στην Τουρκία. Έμεινα στην Τουρκία για δύο μήνες πριν έρθω στην Ελλάδα.
Ξεκίνησα τη ζωή μου από την αρχή καθώς όλα είχαν αλλάξει. Βρεθήκαμε σε ένα σχεδόν ευρωπαϊκό περιβάλλον και ανακαλύψαμε έναν νέο κόσμο, όπου οι άνθρωποι μιλούσαν μια διαφορετική γλώσσα. Έτσι, αναγκαστήκαμε να μάθουμε τη γλώσσα τους καθώς όποιος έρχεται στην Ευρώπη θα πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί με τους ανθρώπους. Εδώ πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος σου…
Όταν έφτασα για πρώτη φορά στην Ελλάδα, πήγα στο νησί της Χίου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το νησί, καθώς εκεί έμαθα Αγγλικά, αλλά και λίγα Ελληνικά. Έχω πολλούς φίλους εκεί, αλλά αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες που δεν περίμενα. Κάποια στιγμή κάποιος σκοτώθηκε μπροστά στα μάτια μας, ενώ πολλοί άνδρες κάπνιζαν πολύ. Ανέπτυξα ψυχολογικά προβλήματα, καθώς είχα πολλές αρνητικές σκέψεις. Στην αρχή ζούσα με την οικογένεια μου στον θείο μου, αλλά αφού πουλήσαμε το σπίτι μας στο Ιράκ, η οικογένεια μου διέσχισε τα σύνορα με τη βοήθεια ενός λαθρέμπορου. Όταν ήρθε η σειρά μου δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα. Για τον λόγο αυτό παρέμεινα μόνος μου στο νησί για 8 μήνες και έπειτα άλλους 8 μήνες, χωρίς να περάσω κάποια συνέντευξη ή κάτι άλλο. Δεν μου έκαναν κάποια συνέντευξη. Μου έδωσαν ένα χαρτί με το όνομά μου και κάποια στοιχεία, αλλά δεν ήταν ταυτότητα. Ήταν απλώς ένα χαρτί και γι’ αυτό αναγκάστηκα να έρθω στην Αθήνα με τη βοήθεια λαθρέμπορου. Αφού έφτασα στην Αθήνα ανακάλυψα την πόλη και είναι πολύ καλά εδώ καθώς έχω μάθει τα πάντα. Έμαθα, επίσης, ότι μπορώ να κάνω τα πάντα, να οργανωθώ, να σχεδιάσω κάθε μέρα μου και να αλλάξω τα πάντα εφόσον θα αρχίσω μια νέα ζωή.
Γι’ αυτόν τον λόγο διηγούμαι την ιστορία μου και ειλικρινά δεν ξέρω πως να την ολοκληρώσω καθώς όλοι εδώ, ιδιαίτερα όσοι ζουν στους καταυλισμούς, θα διηγηθούν τις ιστορίες τους και δεν θα τις τελειώσουν ποτέ επειδή όλοι έχουν καλές και άσχημες αναμνήσεις. Ας αναφέρω λοιπόν πως όποιος έρχεται στην Ευρώπη θα πρέπει να αλλάξει πλήρως για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να μάθει Αγγλικά, για να μπορεί να επικοινωνεί. Κατά δεύτερον, θα πρέπει να διαθέτει οργάνωση και σεβασμό, καθώς πρέπει να σέβεσαι τους ανθρώπους για να κερδίσεις το σεβασμό τους.
Αυτή η ιστορία μου αφορά τις μέρες που έζησα εδώ και το πώς επιβίωσα. Φτιάξαμε ένα στούντιο εδώ στο κέντρο προσφύγων, επειδή λατρεύω τη μουσική και είναι η ζωή μου. Φτιάξαμε ένα στούντιο και κάθε μέρα τραγουδάμε, συνθέτουμε νέα πράγματα και γράφουμε στίχους. Ευτυχώς, η ζωή είναι καλή εδώ. Αλλά μετά από έναν χρόνο και πέντε μήνες δεν έχω ακόμη τα απαραίτητα έγγραφα. Δεν είμαι εγγεγραμμένος σε κάποιο κέντρο υποδοχής και δεν έχω βγει από τον καταυλισμό εδώ και σχεδόν 8 μήνες. Όλοι βγαίνουν καθώς έχουν άδειες για έξοδο. Είναι σημαντικό να έχεις τις βασικές άδειες, αλλά εγώ δεν μπορώ να βγω έξω, επειδή δεν έχω καθόλου έγγραφα. Σε περίπτωση που με συλλάβουν θα δημιουργηθεί πρόβλημα αφού θα με στείλουν στο νησί, όπου είμαι εγγεγραμμένος, και η ζωή στο νησί είναι δύσκολη. Το νησί θεωρείται φυλακή και γι’ αυτό δεν μπορώ να βγω από τον καταυλισμό. Γι’ αυτόν τον λόγο αφιερώνω όλο μου τον χρόνο στη μουσική. Γνωρίζω νέα άτομα και αυτή είναι η πρώτη φορά που διηγήθηκα σε οποιονδήποτε την ιστορία μου. Δεν ξέρω, νομίζω πως ήθελα να μοιραστώ αυτή την ιστορία, επειδή όλοι πρέπει να μιλάμε μερικές φορές και εγώ επέλεξα αυτή τη μέρα και αυτή την ώρα για να ανοίξω την καρδιά μου. Η ιστορία αυτή δε θα τελειώσει ποτέ. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Storyteller’s name: Salman
Interviewer’s name: Anxhela Dani
Country of origin: Syria
Sex: M
Age: 24