Ονομάζομαι Abd Alrzak. Είμαι από τη Συρία. Είμαι 32 ετών. Γεννήθηκα στο Ντεΐρ εζ-Ζορ στην ανατολική Συρία. Έλαβα τη βασική εκπαίδευση και προχώρησα στη μέση εκπαίδευση, έχοντας ολοκληρώσει τη βασική μου εκπαίδευση. Εγγράφηκα στη γενική μέση εκπαίδευση. Ωστόσο δεν μου άρεσε, οπότε προχώρησα στο επαγγελματικό λύκειο, όπου ακολούθησα τον κλάδο της ηλεκτρολογίας.
Φοίτησα στο επαγγελματικό λύκειο για 3 χρόνια και ήμουν ο καλύτερος στην τάξη μου στην πρώτη, δευτέρα και τρίτη τάξη. Όταν τελείωσα, ήμουν πρώτος στην τάξη μου. Έτσι μπήκα στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού, επειδή ήμουν πρώτος στην τάξη μου και δικαιούμουν να εγγραφώ στη σχολή ηλεκτρολόγων μηχανικών του Πανεπιστημίου της Δαμασκού. Όταν εγγράφηκα στο πανεπιστήμιο, φοίτησα στη σχολή ηλεκτρολόγων μηχανικών. Όταν σπούδαζα στο επαγγελματικό λύκειο, βοηθούσα όλα τα μέλη της οικογένειάς μου, συμπεριλαμβανομένων των θείων μου ή των γειτόνων μου να μελετούν μαθηματικά, για παράδειγμα στην τρίτη τάξη ή φυσική ή μαθηματικά διαφορετικών τάξεων. Όταν το τελείωσα, πήγα στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού, όπου εγγράφηκα ως πρωτοετής στη σχολή μηχανικών. Το κλίμα εκεί ήταν κάτι καινούριο για μένα.
Στη συνέχεια εξοικειώθηκα με αυτό το νέο κλίμα, με τη μοναξιά και με το να ζω μετά μόνος. Προσαρμόστηκα στο νέο κλίμα και στη νέα ζωή. Συνέχισα την εργασία μου ως δάσκαλος ξανά, όσο φοιτούσα στη σχολή μηχανικών. Γνώριζα τους γείτονές μου και τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου καθώς τους βοηθούσα να μελετούν μαθηματικά και φυσική, ειδικά της τρίτης τάξης της μέσης εκπαίδευσης. Αυτό το ονομάζουμε βασική εκπαίδευση. Πέρασα το πρώτο και δεύτερο έτος διδάσκοντας και συνέχισα στο τρίτο έτος. Εκείνο το διάστημα είχα την αίσθηση ότι έπρεπε να σημειώσω κάποια πρόοδο. Το καλοκαίρι δούλεψα για την εταιρεία Ajyal, διεθνή εταιρεία παραγωγής σοκολάτας και τσίκλας και δεν ξέρω τι λένε γι’ αυτή στην Ευρώπη. Δούλευα σ’ αυτή την εταιρεία για τρεις μήνες κάθε καλοκαίρι. Έτσι πέρασα δύο καλοκαίρια. Ήμουν γραμματέας αποθήκης. Στην αποθήκη δούλευα κάθε μέρα και ήμουν υπεύθυνος για την απογραφή των εισερχομένων και εξερχομένων, πρωί και βράδυ. Στο μεταξύ, το επόμενο έτος επέστρεψα στη σχολή και συνέχισα τη φοίτησή μου. Πήγα στο Ινστιτούτο Ενδιάμεσης Εκπαίδευσης και υπέβαλα έντυπο για επιδότηση. Τους είπα ότι είμαι φοιτητής στη σχολή και καλός στη διδασκαλία. Όρισαν διδακτικές ώρες για μένα και δίδαξα το αντικείμενο των βασικών αρχών Ηλεκτρολογικής μηχανικής σε φοιτητές που φοιτούν ως ηλεκτρολόγοι μηχανικοί στο ινστιτούτο ενδιάμεσης εκπαίδευσης. Έγινα καθηγητής εκεί για συγκεκριμένες ώρες. Τότε διένυα ακόμη την ακαδημαϊκή μου καριέρα. Φοίτησα στη σχολή και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Μετά πήγα στο ινστιτούτο ενδιάμεσης εκπαίδευσης και παρέδιδα μαθήματα σε φοιτητές και σε συγκεκριμένες ώρες. Εκείνο τον καιρό ανακάλυψα ότι αυτό δεν επαρκούσε, καθώς αναζητούσα χρήματα για να βιοπορίζομαι και να υποστηρίζω την οικογένειά μου. Κατευθύνθηκα σε ιδιαίτερα μαθήματα για πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές στη Σχολή Μηχανικής. Πρώτα άρχισα να παραδίδω συγκεκριμένα μαθήματα για φοιτητές σε ένα κέντρο που ονομάζεται “Alghad”, ενώ ολοκλήρωνα τις σπουδές μου στη Σχολή Μηχανικής. Το κέντρο αυτό είναι ιδιωτικό κέντρο, όπου παρέδιδα συγκεκριμένα μαθήματα στους φοιτητές. Από τη στιγμή που έγινα καθηγητής, είχα πολλούς μαθητές. Δίδασκα μαθηματικά και φυσική σε μαθητές τρίτης λυκείου και της τρίτης προπαρασκευαστικής τάξης. Στη Σχολή Μηχανικής σπούδαζα δύο αντικείμενα: βασικές αρχές ηλεκτρολογικής μηχανικής και επιστήμη και τεχνολογία υλικών.
Στη συνέχεια ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Τα πήγαινα καλά στη ζωή μου. Πήρα σπίτι και άνοιξα ένα ειδικό γραφείο και βιβλιοθήκη για τη μελέτη και διδασκαλία των μαθητών. Είχα πολλούς μαθητές. Σπούδασα διάφορα μαθήματα στη Σχολή Μηχανικής: Ηλεκτρολογική μηχανική, μηχανική υπολογιστών, συστημάτων πληροφορικής, μηχανική τηλεπικοινωνιών και ηλεκτρονική μηχανική, μηχανολογία, μηχανική παραγωγής κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και πυρηνική ενέργεια. Σπούδασα όλα αυτά τα μαθήματα στη σχολή, συμπεριλαμβανομένων των βασικών αρχών ηλεκτρολογικής μηχανικής, ηλεκτρονικής, ηλεκτρικών κυκλωμάτων 2, ηλεκτρικών κυκλωμάτων 1, ανάλογα με κάθε μάθημα και με το εάν θα έπρεπε να μελετώ το αντικείμενο αυτό πρώτο. Οι φοιτητές επισκέπτονταν το Ινστιτούτο Μηχανικής και σπούδαζαν το αντικείμενο της ηλεκτρονικής μηχανικής. Στο μεταξύ, ολοκλήρωνα τις σπουδές μου και εργαζόμουν σ’ αυτό τον τομέα. Είχα πολλούς μαθητές. Παρέδιδα μαθήματα στο σπίτι μου, καθώς και στο Ινστιτούτο Μηχανικής, στο Ινστιτούτο Επιστημονικών Εφαρμογών, στο Κέντρο Μηχανικών με την ονομασία Ινστιτούτο Μηχανικής Solin. Το κέντρο αυτό είναι διάσημο και έχει 2 ή 3 ομάδες στο Facebook. Τον καιρό εκείνο ολοκλήρωνα τις σπουδές μου και εργαζόμουν ως καθηγητής. Είχα πολλούς μαθητές. Τελείωσα τη διδασκαλία στο ινστιτούτο μηχανικής. Αφιέρωσα τον χρόνο μου μόνο στη διδασκαλία στο σπίτι μου, διότι είχα πολλούς μαθητές στη Σχολή Μηχανικής. Συνέτασσα ειδικές περιλήψεις γι’ αυτούς και κατέθετα τις περιλήψεις αυτές στα περίπτερα της σχολής ή στα σουπερμάρκετ που ονομάζονταν “βιβλιοθήκη”, ώστε να τις μελετούν. Συντάχθηκαν πολλές καλές σημειώσεις, επειδή οι φοιτητές ωφελούνταν από αυτές, όλοι οι φοιτητές τις μελετούσαν και ακόμα και κάποιοι διδάκτορες τις κρατούσαν και έδιναν διαλέξεις απ’ αυτές. Όλα αυτά οφείλονταν σε μια περίοδο επαγρύπνησης που διήρκεσε για χρόνια. Τελείωσα τη Σχολή Μηχανικής και κουράστηκα, τα χρόνια εκείνα ή μάλλον επί πέντε χρόνια επαγρύπνησης, μελέτης και έρευνας στην ηλεκτρολογική μηχανική και στις επιστημονικές εφαρμογές.
Αναγκάστηκα να φύγω από τη Συρία εξαιτίας του πολέμου και του στρες. Το 2016 πήγα κατευθείαν στην Τουρκία. Πήγα στην Ελλάδα εξαιτίας του στρες που βίωνα λόγω του πολέμου και των εχθροπραξιών. Την περίοδο εκείνη πέταξα από τη Δαμασκό στο Καμισλί, σε μια πόλη που ονομάζεται Χασάκα, η οποία είναι μια περιοχή που ονομάζεται Καν Καμισλί στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, όπου και έμεινα για αρκετές μέρες.
Εκείνο το διάστημα μετακόμισα στην πόλη Καμισλί και στη συνέχεια προσπάθησα να φύγω από εκεί, κατευθυνόμενος στην Τουρκία για να αναζητήσω το όνειρό μου, να αφήσω τη χώρα αυτή, για μια ζωή εγγυημένη με σταθερότητα και ασφάλεια. Προσπαθώντας να βγω από το Καμισλί στην Τουρκία, υπέστην ξυλοδαρμό από τούρκους χωροφύλακες, ενώ επιχειρούσα να φύγω με μεταφορέα λαθρομεταναστών. Τούρκοι χωροφύλακες μας συνέλαβαν, μας βασάνισαν και λίγο έλειψε να με σκοτώσουν. Μου πήραν το κινητό μου τηλέφωνο και το ποσό 1.100 δολαρίων. Ανάμεσα στα πράγματα που έχασα ήταν το πιστοποιητικό μου και τα πανεπιστημιακά μου έγγραφα. Μετά υπέστην τόσο άγριο ξυλοδαρμό που έχασα τις αισθήσεις μου και επεστράφην στο Καμισλί. Παρέμεινα για λίγο μέχρι να ανακάμψω και να θεραπευτώ. Προσπάθησα και πάλι να πάω στην Τουρκία, διότι ήξερα ότι, αν επέστρεφα, θα είχα χειρότερη μοίρα. Έτσι σκεφτόμουν να αφήσω και πάλι τη Συρία, αλλά δεν μπορούσα. Τότε επιχείρησα για τρίτη φορά, αλλά ούτε τότε μπόρεσα. Την τέταρτη φορά κατόρθωσα να πάω στην Τουρκία, όπου έμεινα για λίγο καιρό. Προσπάθησα να βγω από την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα, ωστόσο δεν μπόρεσα. Συλληφθήκαμε και τότε και κρατηθήκαμε για μια βδομάδα από τούρκους χωροφύλακες. Τότε το επιχείρησα και πάλι, μέχρι που έφτασα στην Ελλάδα.
Έμεινα στην Ελλάδα για λίγο, διότι τα σύνορα ήταν κλειστά. Αρχικά έμεινα στο λιμάνι του Πειραιά για δύο με τρεις μήνες. Όταν έφτασα στην Ελλάδα, η ημερομηνία ήταν 10/3/2016. Έμεινα στον Πειραιά όπου εργάστηκα ως εθελοντής βοηθός στον Ερυθρό Σταυρό. Τους βοήθησα πολύ σε διάφορες διεθνείς υποθέσεις. Αυτή ήταν η δουλειά μου στη Συρία. Ήμουν εθελοντής σε περιοχή αλληλέγγυων στη Δαμασκό για ένα μικρό διάστημα. Επίσης, υπήρξα εθελοντής στον Ερυθρό Σταυρό για ένα σύντομο διάστημα στις αργίες μου: Παρασκευή και Σάββατο. Μετά άφησα την εθελοντική δουλειά λόγω της βίας και των διωγμών που έβλεπα και των εικόνων που εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια μου. Οι εικόνες εκείνες ήταν τόσο θλιβερές, που απέφυγα την επικίνδυνη αυτή δουλειά. Ολοκλήρωσα τη δουλειά μου ως εθελοντής στον Πειραιά. Όταν τελείωσα, μετακόμισα στο Κέντρο φιλοξενίας Προσφύγων στο Σκαραμαγκά. Εκεί έμεινα πολύ καιρό, περίπου ένα με δύο χρόνια. Αρχικά δούλευα σε ένα μικρό σουπερμάρκετ στον καταυλισμό. Μετά προχώρησα στο ‘Hope School’ (Σχολή Ελπίδας), όπου διδάσκω μαθηματικά για πέντε μήνες έως τώρα, ενώ παράλληλα δούλευα και με τον Ερυθρό Σταυρό ως καθηγητής υπολογιστών.
Σπούδασα στο πανεπιστήμιο επιστημονικά αντικείμενα χρησιμοποιώντας το Word, το Excel και το PowerPoint. Αυτή την περίοδο ένιωσα λίγη ανακούφιση από το κλίμα που είχα βιώσει επί πολύ καιρό, διότι προσπάθησα να εγγραφώ στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Από τότε που έφτασα στην Ελλάδα στις 15/3/2016, εγγράφηκα στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης. Τρεις μήνες μετά έλαβα κλήση από οργανώσεις για μετανάστες στην Ελλάδα ότι έπρεπε να πάω εκεί. Μου είπαν ότι για μένα ορίστηκε η Βουλγαρία. Αυτό δεν μου άρεσε, διότι όλοι μου είπαν ότι η χώρα αυτή μπορεί να μην είναι καλή και μπορεί να υποφέρεις εκεί. Αρνήθηκα να λάβω υπόψη την ιδέα αυτή και έμεινα στην Ελλάδα. Εξαιτίας της άρνησής μου, αναγκάστηκα να περιμένω πολύ καιρό μέχρι τη συνέντευξή μου. Θα δέχονταν να μου χορηγήσουν άσυλο ή θα αρνούνταν, επειδή αρνήθηκα την απόφαση του προγράμματος μετεγκατάστασης και αρνήθηκα να πάω στη Βουλγαρία;
Στο μεταξύ, πήγαινα στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης και ρωτούσα για ποιο λόγο καθυστερούσαν. Έλαβα απάντηση ότι αρνηθήκατε να πάτε σε μια χώρα όπου έπρεπε να έχετε πάει. Εγώ τους έλεγα ότι δεν μπορώ να πάω σ’ αυτή τη χώρα. Λένε ότι αυτή η χώρα δεν είναι καλό μέρος για να ζεις, πώς μπορώ να πάω σ’ αυτή; Μετά από πολύ καιρό, έναν μήνα, πήρα άδεια διαμονής στην Ελλάδα. Τώρα σκέφτομαι να ταξιδέψω, διότι η ζωή εδώ απαιτεί δουλειά και χρήματα. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη πολλά πράγματα. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να επανέλθει στο μέλλον του και να σκεφτεί σχετικά με πολλούς στόχους και να βρει μια καλύτερη ζωή. Έχω πολλές ιδέες και φιλοδοξίες που θα πρέπει να πραγματοποιήσω, όμως δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν σ’ αυτή τη χώρα, διότι είδα ότι είναι τόσο δύσκολο να πραγματοποιήσω όλα όσα θέλω σ’ αυτή τη χώρα.
Εγώ την κατάσταση αυτή τη ζω σχεδόν όλη μου τη ζωή. Ήταν ένα μακρύ βασανιστικό ταξίδι, όταν εγκατέλειψα τη Συρία την περίοδο των κρίσεων… Κατά τη γνώμη μου, αντιμετώπισα πολλά προβλήματα τόσο στη Συρία όσο και όταν έφυγα. Ήταν μια μεγάλη ταλαιπωρία εξαιτίας της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι νέοι. Δεχόμασταν πιέσεις να καταταχθούμε στον στρατό ή να πολεμήσουμε με τις τακτικές ένοπλες δυνάμεις. Δεν μπορούσα να επισκεφτώ την οικογένειά μου στην πατρίδα μου στην ανατολική Συρία, επειδή εκεί ήταν όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι ήρθαν να πολεμήσουν για την υπεράσπιση του συριακού λαού. Δεν ξέρω από πού ήρθαν. Από τις περισσότερες χώρες. Ωστόσο, όταν μαθεύεται ότι κάποιος μορφωμένος, είτε καθηγητής είτε φοιτητής, γυρίζει στο Ντεΐρ αλ Ζουρ στην ανατολική Συρία, τον βασανίζουν ή τον σκοτώνουν. Αυτό με απέτρεψε από το να γυρίσω στην πατρίδα μου και να δω την οικογένειά μου. Από το 2013, δεν μπορούσα να τους δω ή να τους επισκεφτώ. Ήταν πολύ δύσκολο να πάρεις τον δρόμο της επιστροφής ή του να φύγεις συνήθως εξαιτίας των διαδικασιών που ακολουθούνται σε κάθε περιοχή της Συρίας… Αυτά ήταν πολλά από εκείνα που έχω περάσει. Πέρναγα τον χρόνο μου σπουδάζοντας και κάνοντας επιστημονική έρευνα. Ως καθηγητής που αγαπάει τα μαθηματικά και τη διδασκαλία, η ειδίκευσή μου ήταν στην ηλεκτρονική και ηλεκτρολογική μηχανική.
Τώρα θέλω να ταξιδέψω για να αναζητήσω μια νέα ζωή και ένα νέο μέλλον. Σκέφτομαι να πάω στην Ολλανδία. Όσο βρίσκομαι στην Ελλάδα στο κέντρο φιλοξενίας, έχω βολευτεί στο δωμάτιό μου και έχω πολλούς μαθητές στο Facebook, τους οποίους προσπαθούσα να βοηθήσω. Μου έστελναν προβλήματα σχετικά με τις σπουδές τους, όπως προβλήματα μαθηματικών, εργασίες, ερωτήσεις εξετάσεων ή οτιδήποτε άλλο. Μερικές φορές μπορούσα να τους βοηθήσω. Έλυνα πολλά προβλήματά τους. Διαθέτω όλα τα απαραίτητα προσόντα ως ηλεκτρολόγος μηχανικός. Τους έλυνα τα πάντα ειδικά κατά τις εξεταστικές περιόδους και στη συνέχεια τους τα έστελνα μέσω Whatsapp ή Facebook, επειδή ήμουν μέλος πολλών ομάδων στο Facebook που συνδέονται με τη Σχολή Μηχανικής… Έτσι περνούσα τον χρόνο μου. Τώρα, αναζητώ μια νέα ζωή και ίσως αυτόν τον μήνα μπορέσω να πάω στην Ολλανδία. Εκεί μπορεί να με δεχτούν ή όχι, επειδή έχω κατοικία στην Ελλάδα, αλλά εγώ θέλω να προσπαθήσω και να αναζητήσω μια νέα ζωή και μέλλον και όλα εκείνα που ήμουν, καθώς αυτό που ζω τώρα δεν είναι η ζωή μου. Πάντα θέλω να γίνομαι καλύτερος, έχω μια φιλοδοξία και πολλούς στόχους που πρέπει να επιτευχθούν. Όνειρό μου είναι να διδάξω φοιτητές σε κάποιο πανεπιστήμιο και να ζω σε μια κοινωνία στην οποία να μπορώ να κοινωνικοποιηθώ. Αυτά είναι όσα έχω να πω και σας ευχαριστώ.
Storyteller’s name: Abd Alrzak
Interviewer’s name: Anxhela Dani
Country of origin: Syria
Sex: M
Age: 32