Latakia – A Million Stories

“Mum, why isn’t our dad here?”

AMSgreece — Mon, 22 Apr 2019 20:11:50 +0000

Hello! I am 27 years old and I came from Syria alone with my three children. The youngest of my children is 6 months old and the oldest one is 5 years old. I was completely alone when I came from Syria until I arrived in Greece. In the beginning, I stayed in Idomeni and later, I came here, in Veria’s refugee centre. I have been in Greece for about two years. The whole journey was very difficult for me, as I was alone and I had my children with me who are very young. When I first came to the refugee centre I was alone and some time is needed until you get to know someone. My husband is in Germany and he can’t visit us here, in Greece. My children always ask me: “Mum, why isn’t our dad here? The other kids have their dads.”.
Our everyday life is simple. My children will wake up and then, they will eat breakfast. The younger ones will go to the nursery school, here in the refugee centre and the oldest will go to a greek school in the city of Veria. Since the kids have gone to school, I spend my time gathering with other women so as to drink our coffee and discuss. I have some friends now. I would like to thank the NGO “NRC” very much because they have helped me so much with my children and they have provided us with a house here, in Veria’s refugee centre. This place is very beautiful. There is a lake and nature is wonderful in Veria.
In my everyday life, I like cleaning the house and cooking my children’s favourite dish, which is called molokhia. It consists of molokhia leaves and rice. Additionally, I sometimes make desserts. My friends here usually consult me for recipes. There are times that I take part in various events and activities that the NGOs organize here, in the refugee centre (e.g. English courses) and we thank them very much for their help.
As for the future, I want to be reunited with my family and I want my children to be reunited with their father. In this way, I will feel better.

Γειά σας! Είμαι 27 ετών και ήρθα από την Συρία μόνη με τα τρία παιδιά μου. Το πιο μικρό είναι έξι μηνών και το πιο μεγάλο είναι πέντε ετών. Ήμουν εντελώς μόνη από την Συρία, ώσπου έφτασα στην Ελλάδα. Στην αρχή, έμεινα στην Ειδομένη και αργότερα ήρθα εδώ, στο προσφυγικό κέντρο της Βέροιας. Είμαι σχεδόν δυο χρόνια στην Ελλάδα. Όλο το ταξίδι ήταν πολύ δύσκολο για μένα, διότι είμαι γυναίκα μόνη αλλά είχα και τα παιδιά μου μαζί, που είναι τόσο μικρά. Όταν πρωτοήρθα στο προσφυγικό κέντρο ήμουν μόνη και ώσπου να γνωρίσεις κόσμο, θέλει κάποιο χρόνο. Ο σύζυγός μου είναι στην Γερμανία και δεν μπορεί να μας επισκεφθεί εδώ, στην Ελλάδα. Τα παιδιά μου κάθε φορά με ρωτάνε: “Μαμά, γιατί δεν είναι ο μπαμπάς μας εδώ; Τα άλλα παιδιά τον έχουν.”.
Η καθημερινότητα μας είναι απλή. Τα παιδιά θα ξυπνήσουν και θα φάνε. Τα μικρά θα πάνε στο παιδικό σταθμό, εδώ στο προσφυγικό κέντρο και το μεγάλο θα πάει σε ελληνικό σχολείο στη πόλη της Βέροιας. Έπειτα, αφού έχω τακτοποιήσει τα παιδιά και έχω χρόνο, μαζευόμαστε κάποιες γυναίκες για να πιούμε καφέ και να συζητήσουμε. Έχω κάποιες φίλες τώρα. Ευχαριστώ πάρα πολύ την ΜΚΟ «NRC», διότι με έχει βοηθήσει πάρα πολύ με τα παιδιά μου και για να έχω ένα σπίτι εδώ, στο προσφυγικό κέντρο της Βέροιας. Το μέρος είναι πάρα πολύ ωραίο. Έχει μια πολύ ωραία λίμνη και η φύση είναι υπέροχη στην Βέροια.
Στην καθημερινότητά μου, μου αρέσει να τακτοποιώ το σπίτι μου και να μαγειρεύω το αγαπημένο φαγητό των παιδιών μου, που λέγεται μολοχία. Είναι χόρτα με ρύζι. Επίσης, κάποιες φορές κάνω και γλυκά. Συνήθως, οι φίλες μου εδώ με συμβουλεύονται για τις συνταγές. Κάποιες φορές, συμμετέχω και σε διάφορες εκδηλώσεις και δράσεις που γίνονται από τις ΜΚΟ εδώ, στο προσφυγικό κέντρο (π.χ. μαθήματα αγγλικών) και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας βοηθούν.
Για το μέλλον, θέλω να ξανά ενωθεί η οικογένειά μου και να βρεθούν τα παιδιά μου με τον πατέρα τους. Έτσι, θα μπορέσω και εγώ να νιώσω καλύτερα.

Dublin Core: Language: en, el Subject: Greece, Syria, refugee, A Million Stories

“I would like to become a chef”

AMSgreece — Sat, 07 Apr 2018 23:50:24 +0000

I am Abdullah and I am from Latakia, Syria. I am 16 years old. I studied in Syria for 8 years. When the war started, I left Syria. My family left before me to Germany. When me and my father came to Greece, the borders were closed.

Then we came at Skaramagas camp. The situation here is very good. I learn music, I play football and I go to school. I have been here since January of 2017 until now we are waiting for the family reunification. Lately, we heard some news…Everyone who has got the stamp on documents will leave before October for Germany.
My family is coming to visit me in 20th of March, 2018. My mother, my sister and one of my brothers. My big brother will stay in Germany.
When I will grow up I would like to become a chef, I love cooking.

Storyteller’s name: Abdullah
Interviewer’s name: Anxhela Dani
Country of origin: Syria
Sex: M
Age: 16

Dublin Core: Language: en Subject: Greece, Syria, Latakia, refugee, Asylum, A Million Stories, Germany

“I like cooking”

AMSgreece — Sat, 07 Apr 2018 14:26:23 +0000

My name is Mustafa and I’m 32 years old. I started my journey from Syria to Turkey and then to Chios. My family stayed in Turkey because we did not have enough money to travel all together. I had two kids but unfortunately, the one died 15 days after his birth. Yesterday, the 26th of February my wife gave birth to a boy.
I had many problems in the refugee camp in Chios, it was not clean at all, there were many garbages. I have a wife and two kids. I had to wait there for seven months just to get my documents, but I needed to work because I had to send money to my family back in Turkey.
I came to Athens from Chios. I went to Katechaki (where asylum agency is located) and they told me to go back to Chios as I did not have money. Now, I have been in Skaramagas camp for seven months. I asked a greek friend to help me with the documents but I need 600 euros to get them.
Back in Syria, I was working as a decorator, if I had my documents I could work a lot here. I also like cooking. Now, I work in a shop in Skaramagas camp, I make falafel and hummus. I want to stay in Greece and live with my family here. After getting my documents, I have to make enough money so I can bring my family here with me. It has been five months now that I am not going out of the camp.

Storyteller’s name: Mustafa
Interviewer’s name: Anxhela Dani
Country of origin: Syria
Sex: M
Age: 32

Dublin Core: Language: en Subject: Greece, Syria, refugee, Asylum, A Million Stories, Latakia

“I hope they have a chance in Europe”

AMSgreece — Tue, 03 Apr 2018 10:01:27 +0000

Ονομάζομαι Abo Amin. Είμαι από τη Συρία. Είμαι 52 ετών. Έχω πτυχίο στη στατιστική και μέχρι πολύ πρόσφατα εργαζόμουν σε διάφορους τομείς. Έχω εργαστεί στον τομέα των εκτυπώσεων για περίπου 15 χρόνια.

Η οικογένειά μου κι εγώ φύγαμε από τη Συρία στις αρχές του 2015 λόγω του πολέμου, της ανησυχίας και της αστάθειας. Η οικογένειά μου ταξίδεψε πρώτη στην Ευρώπη και περίπου 9 μήνες μετά το ταξίδι τους, ακολούθησα κι εγώ. Τώρα, περιμένω να τους συναντήσω. Ελπίζω να φτάσουμε στην Ευρώπη, να πετύχουμε και να αποκτήσουμε ξανά την κανονική μας ζωή. Έχω 4 παιδιά. Θεού θέλοντος, θα πετύχουν στη ζωή τους επειδή ήταν επιτυχημένοι στην πατρίδα τους, τη Συρία. Ήταν οι καλύτεροι μαθητές στις σχολές τους.

Ελπίζω να μπορέσουν να συνεχίσουν την καλή ακαδημαϊκή τους πορεία, να προσέχουν τον εαυτό τους και να βρουν την ευκαιρία που ψάχνουν στην Ευρώπη. Σας ευχαριστώ.

Storyteller’s name: Abo Amin
Interviewer’s name: Anxhela Dani
Country of origin: Syria
Sex: M
Age: 52

Dublin Core: Language: el Subject: Greece, Syria, Latakia, refugee, A Million Stories