Το όνομά μου είναι Yusuf. Είμαι 24 ετών και ήρθα από τη Συρία με τη γυναίκα μου. Είμαι παντρεμένος και η κόρη μου γεννήθηκε εδώ.
Όταν φτάσαμε στην Ελλάδα, ήταν το 22nd του Ιουλίου, 2016. Στην αρχή βρισκόμασταν στο κέντρο προσφύγων της Μόριας. Στο στρατόπεδο δεν είχαμε λεφτά και το φαγητό ήταν πολύ κακό. Μερικές φορές αισθανόμασταν ότι το κοτόπουλο δεν ήταν καλά μαγειρεμένο. Παράλληλα, βρισκόμασταν με πολλούς ανθρώπους στον ίδιο τόπο.
Μερικές μέρες αργότερα, μας μετακόμισαν σε ένα άλλο κέντρο προσφύγων στην περιοχή που ονομάζεται "Kara Tepe". Ο καιρός στο νησί ήταν πολύ ζεστό και πάντα προσπαθούσαμε να παραμείνουμε κάτω από τη σκιά.
Όταν η γυναίκα μου έμεινε έγκυος, μια ΜΚΟ που ονομάζεται "Caritas" μας έστειλε να μείνουμε σε ένα ξενοδοχείο για πρόσφυγες. Ωστόσο, ακόμη και εκεί, οι συνθήκες δεν ήταν τόσο καλές. Οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο δεν μας έδιναν πολλά για μας. Όταν έφτασε ο χρόνος για την εργασία και την παράδοση του μωρού μας, μας στάλθηκαν στην Αθήνα με αεροπλάνο. Ευτυχώς, δεν έπρεπε να πληρώσουμε για τίποτα. Θυμάμαι ότι κοιμήθηκα τρεις μέρες στο νοσοκομείο και αργότερα μας έδωσαν δωμάτιο ξενοδοχείου κοντά στο νοσοκομείο.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα, ένας άλλος οργανισμός μας κινητοποίησε και πάλι. Τώρα, μένουμε με δύο ακόμη οικογένειες στο ίδιο επίπεδο. Φυσικά, ακόμη και αυτή η κατάσταση είναι δύσκολη. Είμαστε έξι άνθρωποι που διαμένουν σε δύο δωμάτια, και λαμβάνουμε μόνο την οικονομική βοήθεια των 320 ευρώ ανά οικογένεια. Έχω επίσης μερικά προβλήματα με τα μάτια μου, οπότε δεν είναι δυνατόν να δουλέψω σε οποιαδήποτε εργασία, αλλά μπορώ να εργαστώ, στο βαθμό που θέλουν, ως μεταφραστής. Μιλώ τρεις γλώσσες.
Έχω πολλά έξοδα, ειδικά τώρα, ενώ το μωρό μας μεγαλώνει. Ο χειμώνας έρχεται και δεν έχω ακόμη και χρήματα για να αγοράσω ρούχα.
Αυτό που συνέβη στη Συρία είναι σαν ένα μεγάλο παιχνίδι. Ελπίζω, στο εγγύς μέλλον, ότι η Συρία θα είναι μια ελεύθερη χώρα χωρίς κάποιον να παρεμβαίνει. Εύχομαι, με την καρδιά μου, ότι μια μέρα θα επιστρέψω στη Συρία αλλά όχι στη Συρία που είναι αυτή τη στιγμή, σε αυτή την κακή κατάσταση.
Ονομάζομαι Yusuf. Είμαι 24 ετών και ήρθα από τη Συρία με τον σύζυγο μου. Είμαι παντρεμένος και η κόρη μου γεννήθηκε εδώ.
Ήταν 22 Ιουλίου 2016, όταν φτάσαμε στην Ελλάδα. Στην αρχή, μείναμε στο κέντρο φιλοξενίας των προσφύγων, στη Μόρια. Στο κέντρο φιλοξενίας των προσφύγων δεν είχαμε χρηματικά και το φαγητό ήταν χάλια. Μερικές φορές, νομίζαμε πως το κοτόπουλο δεν ήταν καλά ψημένο. Παράλληλα, μείναμε με πολλά άτομα στο ίδιο μέρος.
Μερικές μέρες αργότερα, μας στέλνουν σε ένα άλλο κέντρο φιλοξενίας των προσφύγων, στην περιοχή «Kara Tepe». Ο καιρός στο νησί ήταν πολύ ζεστός και στη συνέχεια προσπαθούσαμε να μείνουμε κάτω από τη σκιά.
Όταν η σύζυγός μου έμεινε πρεσβυτέρος, ένα ΜΚΟ που ονομάζεται «Caritas» μας έστειλε να μείνουμε σε ένα ξενοδοχείο που φιλοξενεί τους πρόσφυγες. Ωστόσο, ακόμα και εκεί, η κατάσταση δεν ήταν πολύ καλή. Όσοι εργάζονταν στο ξενοδοχείο δεν νοιάζονταν πολύ για εμάς. Όταν έφτασε η στιγμή για τη γέννηση του μωρού μας, μας έστειλαν στην Αθήνα με αεροπλάνο. Ευτυχώς, δεν έπρεπε να πληρώσουμε κάτι. Θυμάμαι πως κοιμήθηκα για τρεις μέρες στο νοσοκομείο και αργότερα μας έδωσαν ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο που βρίσκεται δίπλα στο νοσοκομείο.
Μετά από λίγο καιρό, μια άλλη οργάνωση μας άλλαξε ξανά. Τώρα, μένουμε με ακόμα δύο οικογένειες στο ίδιο διαμέρισμα. Βεβαίως, ακόμα και αυτή η κατάσταση είναι δύσκολη. Είμαστε έξι άτομα και μένουμε σε δύο δωμάτια και η μοναδική οικονομική βοήθεια που έχουμε είναι 320 ευρώ για κάθε οικογένεια. Επίσης, έχω κάποιες προειδοποιήσεις και γι 'αυτό δεν μπορώ να εργαστώ σε καμία εργασία, αλλά μπορώ να εργαστώ, αρκεί να θέλουν, ως μεταφραστής. Επιπλέον, μιλάω τρεις γλώσσες.
Έχει πολλές δαπάνες, ειδικά τώρα που μεγαλώνει το μωρό μας. Ο χειμώνας έρχεται και δεν έχει κανένα χρηματικό ποσό για να αγοράσει τα ρούχα.
Ό, τι συνέβη στη Συρία μοιάζει με ένα μεγάλο παιχνίδι. Ελπίζω, στο κοντινό μέλλον, η Συρία να είναι μια ελεύθερη χώρα, χωρίς να εμπλακεί κάποιος. Εύχομαι, με όλη μου την καρδιά, μια μέρα να επιστρέψω στη Συρία, αλλά όχι στη Συρία όπως είναι τώρα, σε αυτή την κακή κατάσταση.